Γεράκης, Κωνσταντίνος

(Αργοστόλι, Κεφαλονιά 1647 – Μπανγκόκ 1688). Έμπορος από την Κεφαλονιά, διάσημος για τα ανώτατα αξιώματα που κατέκτησε στο Σιάμ (Ταϊλάνδη) και τη συμβολή του στον εκχριστιανισμό της χώρας αυτής. Στην αρχή, ως υπάλληλος της Αγγλικής Εταιρείας των Ινδιών, επισκέφθηκε την Κίνα και την Ιαπωνία, όπου έμεινε μερικά χρόνια, έμαθε καλά τη γλώσσα των λαών αυτών και μυήθηκε στο πνεύμα και στα ήθη τους. Απέκτησε σημαντική περιουσία, αλλά σε ένα εμπορικό ταξίδι ναυάγησε κοντά στο Μαλατάρ· έτσι έχασε όλη την περιουσία του, γνώρισε όμως στο ταξίδι αυτό τον πρεσβευτή του βασιλιά του Σιάμ, που επέστρεφε τότε από την Περσία, ο οποίος τον πήρε μαζί του, τον γνώρισε στον πρωθυπουργό της χώρας και αργότερα και στον ίδιο τον βασιλιά. Και οι δύο εκτίμησαν τις ικανότητές του και στην αρχή του ανατέθηκε σημαντική κρατική υπηρεσία στη διαχείριση των σπουδαιότερων οικονομικών και εξωτερικών υποθέσεων. Μετά τον θάνατο του πρωθυπουργού, ο βασιλιάς, για να μη θίξει το εθνικό αίσθημα και τη φιλοτιμία των Σιαμαίων μεγιστάνων, έδωσε τυπικά τον τίτλο του πρωθυπουργού σε έναν ιθαγενή ευγενή, ενώ στην ουσία ανέθεσε στον Γ. τη γενική διοίκηση του κράτους. Ως ουσιαστικός πρωθυπουργός, ο Γ. επεδίωξε τον ευρωπαϊκό εκπολιτισμό του έθνους εκείνου και ιδιαίτερα τον εκχριστιανισμό του. Αφού απέσπασε και τη συγκατάθεση του ίδιου του βασιλιά, έστειλε επίσημη πρεσβεία στον Λουδοβίκο ΙΔ’ της Γαλλίας για συμμαχία και σύμπραξη στη διάδοση του χριστιανισμού. Ο Λουδοβίκος έσπευσε αμέσως (1685) να στείλει ιεραπόστολους και επιστήμονες για προσηλυτισμό και μελέτη της χώρας. Τους δόθηκε απόλυτη ελευθερία να κηρύξουν τον χριστιανισμό, να ιδρύσουν σχολεία, να αναπτύξουν εμπορικές σχέσεις και να εγκαταστήσουν (1687) γαλλικό στρατιωτικό σώμα στην Μπανγκόκ, για να υπερασπίζει τον βασιλιά του Σιάμ από κάθε κίνδυνο που θα διέτρεχε από την εισαγωγή των νεωτερισμών αυτών. Οι Ολλανδοί όμως και οι Πορτογάλοι, για να εξουδετερώσουν τη γαλλική διείσδυση στο Σιάμ, προκάλεσαν εξεγέρσεις εναντίον της δυναστείας, που όχι μόνο τις αντιμετώπισε αποτελεσματικά ο Γ., αλλά και συνέχισε το έργο του εκπολιτισμού με περισσότερο ζήλο. Το 1688 όμως οργανώθηκε μια φοβερή συνωμοσία εναντίον του Γ. και των ανακτόρων από μερίδα μανδαρίνων. Οι στασιαστές σκότωσαν τον βασιλιά και τον ίδιο τον Γ. ύστερα από βασανιστήρια. Στους Βρετανούς, ο Γ. είναι γνωστός ως Φάλκον, από παραφθορά του επιθέτου του μεταφρασμένου στα αγγλικά (falcon = γεράκι).